De impact van krimp van thermoplastische materialen op mallen
Thermoplastische materialen vormen een diverse groep materialen, en zelfs binnen dezelfde familie kunnen de eigenschappen en verwerkingskenmerken variëren als gevolg van verschillen in de samenstelling van de harsmoleculen en additieven. Om de eigenschappen van bestaande materialen te wijzigen, worden bovendien vaak verschillende chemische methoden zoals copolymerisatie en verknoping gebruikt om de structuur van de oorspronkelijke hars te veranderen om gemodificeerde producten te produceren met nieuwe en verbeterde eigenschappen en verwerkingskenmerken. Wat zijn de factoren die de krimp van thermoplastische kunststoffen tijdens het gieten beïnvloeden?
1. Kunststof type
Tijdens het gietproces van thermoplastische kunststoffen is er nog steeds een volumeverandering als gevolg van kristallisatie, is de interne spanning sterk en is de restspanning die in het gegoten onderdeel achterblijft groot. Daarom is de krimpsnelheid, vergeleken met thermohardende kunststoffen, groter, is het krimpbereik breed en is de richting duidelijk. Bovendien is de krimp na het gieten, gloeien of conditioneren over het algemeen groter dan die van thermohardende kunststoffen.
2. Vorm, grootte en verdeling van de inlaat
Deze factoren hebben rechtstreeks invloed op de stroomrichting van het materiaal, de verdeling van de dichtheid, het effect van drukcompensatie en krimp, en de vormtijd. De krimp is klein, maar de directionaliteit is groot voor directe injectiepoorten en grote injectiepoortdwarsdoorsneden (vooral dikkere), terwijl de directionaliteit klein is voor brede en korte injectiepoorten. De krimp is groot voor degenen die zich dicht bij de injectiepoort bevinden of evenwijdig aan de stroomrichting.
3. Vormvoorwaarden
Wanneer de matrijstemperatuur hoog is, koelt het gesmolten materiaal langzaam af, is de dichtheid hoog en is de krimp groot. Dit geldt vooral voor kristallijne materialen omdat de kristalliniteit hoog is en de volumeverandering groot is, waardoor de krimp nog groter is. De verdeling van de matrijstemperatuur houdt ook verband met de interne en externe koeling en de uniformiteit van de dichtheid van het gegoten onderdeel, wat rechtstreeks van invloed is op de grootte en richting van de krimp van elk onderdeel.
4. Vormontwerp
Bij het ontwerpen van mallen wordt, afhankelijk van het krimpbereik van verschillende kunststoffen, de wanddikte, vorm, vorm, grootte en verdeling van de inlaat, de krimpsnelheid van elk deel van het gegoten onderdeel empirisch bepaald en vervolgens wordt de holtegrootte berekend . Voor gegoten onderdelen met hoge precisie en onderdelen waarbij de krimpsnelheid moeilijk te controleren is, worden over het algemeen de volgende methoden gebruikt om de mal te ontwerpen:
Neem voor de buitendiameter van het vormdeel een kleinere krimpsnelheid en een grotere krimpsnelheid voor de binnendiameter, om ruimte te laten voor aanpassingen na het proefgieten.
Voor onderdelen met dikke wanden moet de holtegrootte van de mal op passende wijze worden vergroot.
Voor complexe vormen moet een gespleten malstructuur worden gebruikt.
Voor onderdelen die gevoelig zijn voor kromtrekken moeten ribben op de mal worden aangebracht.
Er moeten ventilatiegaten in de mal worden aangebracht voor onderdelen die gevoelig zijn voor luchtbellen.
